jij
wanneer de ironie
in je woorden
langzaam mijn hart
aan stukkend scheurt
zal ik
blijven glimlachen
wanneer de vreugde
in je zogenaamde verdriet
langzaam mijn ziel
verduistert
zal ik
blijven denken
wanneer je kille
stem
langzaam mijn lichaam
gevoelloos maakt
zal ik
blijven bewegen
en wanneer je
hand
langzaam mijn wang
probeert aan te raken
zal ik rennen
zal ik schreeuwen
zal ik huilen
zal ik sterven
heb je je doel bereikt ?
in je woorden
langzaam mijn hart
aan stukkend scheurt
zal ik
blijven glimlachen
wanneer de vreugde
in je zogenaamde verdriet
langzaam mijn ziel
verduistert
zal ik
blijven denken
wanneer je kille
stem
langzaam mijn lichaam
gevoelloos maakt
zal ik
blijven bewegen
en wanneer je
hand
langzaam mijn wang
probeert aan te raken
zal ik rennen
zal ik schreeuwen
zal ik huilen
zal ik sterven
heb je je doel bereikt ?
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, augustus 14, 2006 07:40 |
| Voelbaar jouw verdrietige boosheid. Al is boosheid natuurlijk een negatief gevoel en daardoor verspild. Liefs en warme knuf, sunset PS: Tip (Als ik mag) -aan stukken (= hier zonder ''d'') scheurt- |
|
| Littledolphin: | Maandag, augustus 14, 2006 07:04 |
| treffend mooi verwoord,liefs littlexxx | |
| Rationalelfie: | Maandag, augustus 14, 2006 02:10 |
| knap verwoord, helemaal duidelijk liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *_Koalie_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||