Dubio...
Dubio
In jouw sterke armen ben ik even veilig
Beschermd tegen elk gevaar
Je geeft me een heel zeker gevoel
met het kleinste gebaar
Daarom ben ik van je gaan houden
Bij jou voel ik me zo fijn
Maar dat durf ik je niet goed te laten merken
Dus wil ik vrienden met je zijn
Vrienden zijn is immers veilig
Fouten maak ik dan niet zo snel
In een vriendschap raak ik je niet kwijt
Als het meer wordt waarschijnlijk wel
Meer zou alleen maar een teleurstelling zijn
Voor jou, maar ook voor mij
Een relatie vind ik te beknottend
en dan worstel ik me vrij
Ik ben zo bang om me te moeten geven
Zelfs als ik iemand heel erg vertrouw
Daarom hou ik me maar op de achtergrond
Dat is veel beter voor jou
Ik kan je niet gelukkig maken
Maar toch wil ik niets liever dan dat
Het had allemaal zo anders kunnen zijn
Als ik geen verleden had gehad...
~*~
En toch..
Hoop ik nog steeds dat het wel kan...
Daarom de titel Dubio..
In jouw sterke armen ben ik even veilig
Beschermd tegen elk gevaar
Je geeft me een heel zeker gevoel
met het kleinste gebaar
Daarom ben ik van je gaan houden
Bij jou voel ik me zo fijn
Maar dat durf ik je niet goed te laten merken
Dus wil ik vrienden met je zijn
Vrienden zijn is immers veilig
Fouten maak ik dan niet zo snel
In een vriendschap raak ik je niet kwijt
Als het meer wordt waarschijnlijk wel
Meer zou alleen maar een teleurstelling zijn
Voor jou, maar ook voor mij
Een relatie vind ik te beknottend
en dan worstel ik me vrij
Ik ben zo bang om me te moeten geven
Zelfs als ik iemand heel erg vertrouw
Daarom hou ik me maar op de achtergrond
Dat is veel beter voor jou
Ik kan je niet gelukkig maken
Maar toch wil ik niets liever dan dat
Het had allemaal zo anders kunnen zijn
Als ik geen verleden had gehad...
~*~
En toch..
Hoop ik nog steeds dat het wel kan...
Daarom de titel Dubio..
Reacties op dit gedicht
| sain: | Zaterdag, juli 17, 2010 13:16 |
| Hi Wishdom, Je gedicht stond vandaag op de beginsite, vandaar dat ik hem nu pas lees..maar god wat klinkt dit me bekend in de oren! Ik zit nu in zo''n zelfde soort dillema. Voel wel iets voor een vriend van me, en weet dat het wederzijds is maar door het verleden durf ik mezelf niet te geven omdat ik bang ben hem te kwetsen en daardoor de vriendschap te verspelen! Dus zit ook in een dubio..grijp ik de kans, of laat ik deze kans, net als alle andere ook voorbij gaan. | |
| SANSAN: | Zaterdag, september 23, 2006 19:41 |
| k heb een gedicht ingestuurd dat winnen heet hij is nog niet geplaats maar hou het in de gaten want misschien heb je er wat aan. hij moet bij troost komen te staan kus san |
|
| Not so tough: | Maandag, augustus 14, 2006 20:23 |
| Heel heel mooi. Heb net ook een gedicht geschreven in deze trant.(''Kijk verder'') Zelf ben ik door mijn verleden ook bang om mezelf te geven. Vertrouwen heb ik niet meer en stop dus ook bij vriendschap.... Sterkte. Liefs |
|
| sunset: | Maandag, augustus 14, 2006 10:16 |
| Probeer, eventueel met - proffessionele - hulp het verleden een plaatsje te geven zodat je eindelijk weer verder kunt. En niet alleen in de schaduwkant, maar eindelijk ook weer in de zonkant kunt, moogt lopen op het levenspad. Integer verlangend mooi verwoord. Liefs, sunset |
|
| Littledolphin: | Maandag, augustus 14, 2006 08:24 |
| stilmakend,zo herkenbar...liefs littlexxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: Wishdom | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||