onderweg naar novgorod
de ijzeren hamer
beslecht het laatste lot
en daalt als donderslag
bij herhaling neer
op de dodenkamer;
zes houten planken
bekleed met een blauw vod
zij omsluiten
het vertrokken leven
een man met verleden
nu door spijkers
in het donker gedreven
de priester zingt doorheen
de mist van wierook
over ons laaste oordeel
dat zuigt aan ons nietig bestaan
dragers belasten
de schouders voor even
met hem die in eeuwigheid
is voorgegaan
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, augustus 14, 2006 13:40 |
| Wat een rakend integer verwoord ''doodsgedicht'' Hans. Ik las het in elk geval zwijgend meerdere keren. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset (Ingo) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||