Stilte...
In stilte denk ik terug aan dagen
Dat ik nog rustig kon zijn
Nergens bang voor was
Dat ik alles kon verdragen
Niet mij pijn deed
Het heeft plaatsgemaakt voor vragen
Waar ik geen antwoord meer op weet
In mijn hoofd heerst verwarring
Soms heb ik spijt dat ik nog leef
Dan verlang ik naar de stilte
Voordat ik alles herbeleef
Ik wil het niet veel voelen
Ik wil niet meer die pijn
Ik wil echt veranderen
En weer normaal zijn
Ik wordt gek van die wanorde
Nooit heb ik meer rust
Ik voel me als vuur
Die met benzine wordt geblust
Ik wil zo graag weer leven
Alles gaat voor mij te vlug
Ik weet dat ik op het slecht pad ben
Maar er is een weg terug...
Dat ik nog rustig kon zijn
Nergens bang voor was
Dat ik alles kon verdragen
Niet mij pijn deed
Het heeft plaatsgemaakt voor vragen
Waar ik geen antwoord meer op weet
In mijn hoofd heerst verwarring
Soms heb ik spijt dat ik nog leef
Dan verlang ik naar de stilte
Voordat ik alles herbeleef
Ik wil het niet veel voelen
Ik wil niet meer die pijn
Ik wil echt veranderen
En weer normaal zijn
Ik wordt gek van die wanorde
Nooit heb ik meer rust
Ik voel me als vuur
Die met benzine wordt geblust
Ik wil zo graag weer leven
Alles gaat voor mij te vlug
Ik weet dat ik op het slecht pad ben
Maar er is een weg terug...
Reacties op dit gedicht
| _onzeker_: | Maandag, augustus 14, 2006 20:41 |
| Er is idd een weg terug! blijf zoeken naar die weg terug, en je vind jezelf weer teryg! sterkte liefss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -MoonFlower- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||