Blinde gedachte
Je ruwe schaduw spreekt in mijn gedachte
Vage kleuren belagen je silhouet
Ezelsbruggen leer ik steeds weer
Maar herkenbaar ben je niet
Ik wil je in geuren en kleuren beschrijven
Hoe dat moet weet ik niet
Dan beschrijf ik wat ik me herinneren kan
Maar herkenbaar ben je niet
Over straten heb ik niets in de gaten
Wie mij roept zie ik niet
Ik laat niets merken wanneer je met me praat
Maar herkenbaar ben je niet
Ik kan kijken, daarom zal het raar lijken
Als ik mijn ogen sluit is elk beeld eruit
Zie ik een ruwe schaduw in mijn gedachte
Maar herkenbaar ben je niet
Vage kleuren belagen je silhouet
Ezelsbruggen leer ik steeds weer
Maar herkenbaar ben je niet
Ik wil je in geuren en kleuren beschrijven
Hoe dat moet weet ik niet
Dan beschrijf ik wat ik me herinneren kan
Maar herkenbaar ben je niet
Over straten heb ik niets in de gaten
Wie mij roept zie ik niet
Ik laat niets merken wanneer je met me praat
Maar herkenbaar ben je niet
Ik kan kijken, daarom zal het raar lijken
Als ik mijn ogen sluit is elk beeld eruit
Zie ik een ruwe schaduw in mijn gedachte
Maar herkenbaar ben je niet
Reacties op dit gedicht
| KillingAngel: | Maandag, augustus 14, 2006 22:09 |
| Kinda beautiful | |
| I woman: | Maandag, augustus 14, 2006 22:01 |
| mooi verwoord! | |
Over dit gedicht
| Auteur: dotje2face | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||