Wat als de zon ten ondergaat…
Wat als de zon ten ondergaat…
Wat als de zon ten ondergaat.
En er nooit een nieuwe dag zal komen.
Hoe kunnen we dan nog dromen.
Wat geeft ons dan nog hoop.
Is er nog moed om te leven.
Als alles van duister is begeven.
Wat als de zon ten ondergaat.
En er nooit een nieuwe dag zal komen.
Hoe kunnen we dan nog dromen.
Wat geeft ons dan nog hoop.
Is er nog moed om te leven.
Als alles van duister is begeven.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, augustus 15, 2006 21:32 |
| dan beginnen de mensen te zingen, elkaar gedichten voor te dragen, verhalen te verzinnen, zo waar als ze nog nooit waren. hans |
|
| vivika: | Dinsdag, augustus 15, 2006 20:17 |
| mooi! liefs |
|
| M@rcel: | Dinsdag, augustus 15, 2006 12:27 |
| prachtig mooi geschreven Liefs M@rcel |
|
| sunset: | Dinsdag, augustus 15, 2006 09:57 |
| De zon, het leven zal altijd en eeuwig zijn. Zeker weten. Al hoeft dat niet per sé in door ons gekende en te begrijpen vormen. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
| I woman: | Dinsdag, augustus 15, 2006 08:46 |
| nooit is de zon weg...al is het maar 1 straal....altijd omringt hij jou...mooi geschreven, liefs |
|
| Artifex: | Dinsdag, augustus 15, 2006 07:32 |
| De zon is er gelukkig altijd, soms achter een wolkje, maar toch... Vroeg of laat gaat ie toch weer schijnen. Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||