Mijn hond
Mijn hond
Om 05.14 uur maakte ze me wakker,
ze was in paniek en piepte hard.
Ik dacht ze moet vast plassen,
dus stond toch op, wel wat verward.
Ik liep de trap af naar beneden
en opende de achterdeur.
Maar Kito stond niet achter mij,
ik was een beetje uit mijn humeur.
Toen ik weer boven kwam,
lag ze zielig in de gang.
Ze piepte nog steeds
en eigenlijk leek ze wel erg bang.
Ik snapte maar niet wat er loos was,
ging naast haar zitten op de grond.
Ze vlijde zich heel dicht tegen me aan
en in mijn schoot lag de kop van mijn hond.
Na 5 minuten was ze rustig,
dus ik legde haar weer in haar bed.
En na een paar diepe zuchten
lag ze weer te slapen op haar divan-bed.
Ik weet nog steeds niet waarom ze piepte.
Het leek of ik een kind in huis had,
wakker geworden van een nachtmerrie,
die na een troostend gebaar het weer snel vergat.
©Nini
060606
Reacties op dit gedicht
| Rien de Heer: | Dinsdag, augustus 15, 2006 22:48 |
| Aahh..tis toch zo''n lieverd..alles goed met Kito? En met jou? Groetjesss, Rien. |
|
| remie: | Dinsdag, augustus 15, 2006 16:47 |
| a gossie, ja t zijn net kinderen...liefs Remie | |
| switi lobi: | Dinsdag, augustus 15, 2006 14:58 |
| Gelukkig heeft ze een heel lief baasje....en dromen...ja, dát kunnen ze! Dank je voor je lieve mail, dikke kus daarvoor. Liefsliefs, switi lobi |
|
| Lia van der Fluit : | Dinsdag, augustus 15, 2006 14:03 |
| het zijn ook net kindjes... lief is dat,,, | |
| M@rcel: | Dinsdag, augustus 15, 2006 13:28 |
| Misschien heeft ze iets gezien of gehoord waar Kito een beetje angstig van geworden is Maar gelukkig heeft Kito een heel lief baasje die haar heerlijk even heeft getroost. Knuff/liefs M@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Niniki | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||