Duizend
Zon breekt door
En het glas breekt ze
In duizend kleine stukjes
Feller dan verwacht
Pijnigen ze m’n ogen
Ik sla ze neer en
Veeg m’n ogen droog
Als ik op kijk
Is ze weer verduisterd
Het doet me denken aan..
Aan die keer dat we samen waren..
Fietsen door de bossen..
Samen..
Ik herinner me alles nog
Al is er nu de pijn
Die als een vage zweem
Mijn herinneringen sluiert.
Ik weet nog hoe je gezicht
Open kon breken in duizend lichtpuntjes
Zoals het glas nu het zonlicht breekt..
En ik weet nog..
Ik weet nog zoveel van ons
Zoveel dat er nooit is verteld,
Zoveel dat er nooit is gezegd
Alleen het eind is vertroebeld
Ik voel alleen nog de pijn en het verdriet
Om jou,
Om mij,
Om de situatie,
Om alles
En vooral om het niks
Het niks dat overbleef
Nadat mijn verdriet in duizend tranen brak.
En je ons allebei eenzaam achter liet..
En het glas breekt ze
In duizend kleine stukjes
Feller dan verwacht
Pijnigen ze m’n ogen
Ik sla ze neer en
Veeg m’n ogen droog
Als ik op kijk
Is ze weer verduisterd
Het doet me denken aan..
Aan die keer dat we samen waren..
Fietsen door de bossen..
Samen..
Ik herinner me alles nog
Al is er nu de pijn
Die als een vage zweem
Mijn herinneringen sluiert.
Ik weet nog hoe je gezicht
Open kon breken in duizend lichtpuntjes
Zoals het glas nu het zonlicht breekt..
En ik weet nog..
Ik weet nog zoveel van ons
Zoveel dat er nooit is verteld,
Zoveel dat er nooit is gezegd
Alleen het eind is vertroebeld
Ik voel alleen nog de pijn en het verdriet
Om jou,
Om mij,
Om de situatie,
Om alles
En vooral om het niks
Het niks dat overbleef
Nadat mijn verdriet in duizend tranen brak.
En je ons allebei eenzaam achter liet..
Reacties op dit gedicht
| ikkew-tje?: | Dinsdag, augustus 29, 2006 15:32 |
| pracht gedicht!! herkenbaar.. heel pijnlijk.. sterkte!! | |
| Oorlam: | Dinsdag, augustus 15, 2006 20:52 |
| mooi neergezet jorinde, aai! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jorinde | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||