kwetsbare handen
2 kwetsbare handen
gebonden met ruwe touwen
snijden men bloed af ,
doen me vergeten.
men ogen zien een schim .
ze lijkt op jou
maar je red me niet ,
loopt me als lucht voorbij
het kwetst , ik bloed
maar ik vergeef het je
terwijl men ogen zich
met tranen vullen .
gebonden met ruwe touwen
snijden men bloed af ,
doen me vergeten.
men ogen zien een schim .
ze lijkt op jou
maar je red me niet ,
loopt me als lucht voorbij
het kwetst , ik bloed
maar ik vergeef het je
terwijl men ogen zich
met tranen vullen .
Reacties op dit gedicht
| cedric ryckaert: | Zondag, mei 19, 2002 15:35 |
| jij schrijft echt wel prachtig, die woorden zijn zo schitterend gekozen en roepen een heel speciaal gevoel in me op... x cedric |
|
| Hans Winter: | Maandag, december 24, 2001 01:00 |
| 2 kwetsbare handen, gebonden, het lijken de jouwe te zijn, maar dat staat er niet, die handen snijden af, beknellen, verwonden je, dat kan alleen als je samen verbonden bent, jij met degene die gevangen is, zich niet los kan maken van het gevangen zijn en daarmee niet tot rust kan komen, je vergeeft, gaat mee, je moet wel, als verbonden door een bloedband, een navelstreng. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kelly | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2001 | ||
| Thema's: | ||