Licht in duisternis
En als de duisternis intreed en ik niets meer zie dan nacht, zie ik jou vragend met je handen of ik zal komen.
Echter bij elke stap die ik zetten zal ben jij weer een stap verder, en als ik dan uiteindelijk bij je ben, ben je verdwenen.
Maar bij vertrek laat je het licht weer binnen in mijn bestaan en geeft de gedachten van jou weer kleur aan mijn leven.
Echter bij elke stap die ik zetten zal ben jij weer een stap verder, en als ik dan uiteindelijk bij je ben, ben je verdwenen.
Maar bij vertrek laat je het licht weer binnen in mijn bestaan en geeft de gedachten van jou weer kleur aan mijn leven.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Maandag, augustus 13, 2018 07:41 |
| Het leest als een droombeeld. Wat onbereikbaar, maar zo mooi en troostrijk. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nr 4 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||