De draad van Ariadne
De draad van Ariadne
Adriadne heeft me op een dag
toen ik het niet meer zitten zag
een rode draad gegeven
De dag toen ik verdwaalde
in het labyrint van het leven
Ooit gaf ze Theseus een zwaard
om de minotaurus te vermoorden
Aan mij gaf ze een rode draad
wat zinnen en rijmwoorden
Dank zij die rode draad
vond ik weer de dageraad
Kreeg het leven weer een doel
Ik dank je Ariadne
Ik dank je voor dit gevoel
Wij zwerven nu te samen
door sagen en door mythen
Waar we plannen beramen
om van het leven genieten
Adriadne heeft me op een dag
toen ik het niet meer zitten zag
een rode draad gegeven
De dag toen ik verdwaalde
in het labyrint van het leven
Ooit gaf ze Theseus een zwaard
om de minotaurus te vermoorden
Aan mij gaf ze een rode draad
wat zinnen en rijmwoorden
Dank zij die rode draad
vond ik weer de dageraad
Kreeg het leven weer een doel
Ik dank je Ariadne
Ik dank je voor dit gevoel
Wij zwerven nu te samen
door sagen en door mythen
Waar we plannen beramen
om van het leven genieten
Reacties op dit gedicht
| Woudy: | Zaterdag, augustus 19, 2006 14:17 |
| egt mooi hoor woudy |
|
| lommert: | Donderdag, augustus 17, 2006 16:37 |
| Ariadne , dat was me er één;) de rode draad in je gedicht....heerlijk om te lezen willem |
|
| Tinneke 1: | Donderdag, augustus 17, 2006 09:03 |
| héél, héél mooi robbe :) liefs, Tinneke xxx |
|
| hiljaa: | Donderdag, augustus 17, 2006 08:59 |
| prachtig! knufleifs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Donderdag, augustus 17, 2006 08:32 |
| Je verweeft inderdaad het mythische met de werkelijkheid. Daar hou ik wel van. Mooi. Liefs en fijne dag, sunset |
|
