De nachtegaal.
Nachtegaal
Klein teer vogeltje ,
met je wondermooie zang,
al vroeg zat je in een boompje
om te laten horen die heldere klank.
Klein teer vogeltje,
je verbleef in het dichte bos
alweer staken de doornentjes
je floot er maar op los.
Klein teer vogeltje,
met je verlangen naar warmte
het kooitje stond wel open
je bleef rustig wachten op kalmte.
Dag lieve kleine nachtegaal,
laat ons nog eenmaal je zang horen
in mijn hart blijf je altijd bestaan,
vlieg en spreid je vleugels open.
Klein teer vogeltje ,
met je wondermooie zang,
al vroeg zat je in een boompje
om te laten horen die heldere klank.
Klein teer vogeltje,
je verbleef in het dichte bos
alweer staken de doornentjes
je floot er maar op los.
Klein teer vogeltje,
met je verlangen naar warmte
het kooitje stond wel open
je bleef rustig wachten op kalmte.
Dag lieve kleine nachtegaal,
laat ons nog eenmaal je zang horen
in mijn hart blijf je altijd bestaan,
vlieg en spreid je vleugels open.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, augustus 17, 2006 08:29 |
| Heerlijk dat jij nu over lente kunt schrijven wijl het bijna herfst is ;=). Tenzij je natuurlijk de lente in jouw leven bedoelt. Mooi. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: prikkebeentjeu | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||