Het Station
Rook een sigaretje
lekkere meid loopt daar
duiven knikken
ik kijk nog eens
mijn treinkaart
de grijze lucht
de zon die smelt
roken met een dichter
pen en papieren held
dronken studenten
het verkeer geblinddoekt
de boel ademt
en fluistert toe...
onkruid tussen de stoepstenen
de duiven die naar mij zwegen
ik knik
de klok tikt
maar nooit op tijd
vandaar maar weer een sigaret
Reacties op dit gedicht
| Sammy: | Dinsdag, december 25, 2001 14:33 |
| Pfff ja, die treinen toch, ze komen ook nooit op tijd hé. En zeker nu, met dit koude weer lijkt het oneindig wachten. Fijne kerst, gelukkig nieuwjaar. Groetjes. |
|
| inge ligtvoet: | Zondag, december 23, 2001 18:40 |
| oke, dit vind ik echt een mooi en grappig gedicht :) :) -xxx- inge |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Martin B | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2001 | ||
| Thema's: | ||