Verleden
Ogen van haat
Ogen van pijn
Waarom mocht ik
er niet gewoon zijn
Handen zo groot
Handen zo klein
Waarom mocht ik
er niet gewoon zijn
Ogen van haat
die zeiden steeds weer
Jij bent echt niet waard
ga heen kom niet weer
Handen zo groot
Nooit liefdevol vol haat
joegen mij weg
van huis naar de straat
Ogen van haat
ik zie ze nooit weer
Handen zo groot
voel ze nooit meer
Maar in mijn angstdromen
Blijf jij terug komen
en zo ook de haat
de pijn het verdriet
Waarom kon jij
niet gewoon Vader zijn
Ogen van pijn
Waarom mocht ik
er niet gewoon zijn
Handen zo groot
Handen zo klein
Waarom mocht ik
er niet gewoon zijn
Ogen van haat
die zeiden steeds weer
Jij bent echt niet waard
ga heen kom niet weer
Handen zo groot
Nooit liefdevol vol haat
joegen mij weg
van huis naar de straat
Ogen van haat
ik zie ze nooit weer
Handen zo groot
voel ze nooit meer
Maar in mijn angstdromen
Blijf jij terug komen
en zo ook de haat
de pijn het verdriet
Waarom kon jij
niet gewoon Vader zijn
Reacties op dit gedicht
| Lizzy-liz: | Donderdag, augustus 17, 2006 22:56 |
| Wow! wat mooi omschreven en erg moeilijk voor je! Veel sterkte ermee en probeer je dromen te overwinnen! Liefs, | |
Over dit gedicht
| Auteur: Vanilla Spekkie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||