vraagteken
Een traan glijdt langzaam over mijn wang
diep van binnen voel ik mij bang
Een angst die ik niet kan verklaren
Een angst die ik altijd zal bewaren
Ik ben bang voor dingen die onbekend zijn
zoveel wat ik niet weet, het doet pijn
Er zit een vraagteken diep in mij
het zit ver weg, ik kan er niet bij
Het blijft vooraltijd onbekend
laten we hopen dat het went......
Reacties op dit gedicht
| insomnia: | Donderdag, mei 30, 2002 13:04 |
| wow, mijn gedachten die'k veel te complex vond voor waarden, hier zo mooi in 1 gedichtje... Ik zit ook al heel lang met een vraagteken maar spijtig genoeg moet ik je zeggen : het went niet... Maar je kan wel proberen geen vragen meer te stellen, gewoon vandaag te leven en wachten tot toekomst antwoorden brengt... Erg mooi gedichtje... Liefs Insomnia |
|
| Xanthippe: | Vrijdag, januari 25, 2002 12:44 |
| Ge moet da vraagteken nie laten wennen! Zorg ervoor daj te weten komt wat het is zodaj meer zekerheid hebt in je leven en niet meer bang hoeft te zijn! Praat der nen keer over met een vriend/vriendin !!! 'k zat daar vroeger ook mee zuh, leer ermee omgaan en DURF !!! schoon gedicht, zoals je andere |
|
| Huting: | Zondag, december 23, 2001 16:35 |
| Ik denk dat dit voor heel veel mensen geld, je wilt zo graag zekerheid in je leven zelf kunnen bepalen wat er gebeurt. Je bent bang voor het onbekende omdat je dan de greep op het leven kwijt raakt... Het kost moeite maar je kunt er van af komen, en ik kan het weten... Liefs, Doortje |
|
| Liske: | Zondag, december 23, 2001 16:26 |
| Mooi gedicht! Probeer misschien meer zekerheid in je leven te krijgen... Lis xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Miracle | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2001 | ||
| Thema's: | ||