2 jaar geleden inmiddels alweer
wat er gebeurde vergeet ik niet meer
hoe je me kleineerde
m’n hart en ziel bezeerde
2 jaar geleden mar nog zo dichtbij
zie je dan niet wat je deed met mij
de gebeurtenis zelf kan ik best vergeten
lig ik niet s’nachts van te zweten
maar dat ik je tegenkomen kan
is eng maakt me bang
nu kan je geen dingen meer zeggen
als ik gooi je van een rots ik ga je omleggen
of dingen als niemand mist jou leven
je kan t netzo goed opgeven
niemand die jou mist als je er niet meer bent
niemand die je naam nog kent
dat je me aanraakte is te vergeven
daar zit ik niet meer van te beven
want wat gebeurd is, is gebeurt en voorbij
dat is niet de angst in het leven voor mij
wat mij beangstigt is het feit dat ik moet leven
met een nep glimlach die ik moet geven
ook al zie ik je elke keer weer
doe je mijn hard zo zeer
ik ontloop je nu let elke seconde van de dag op
of ik die stomme grijns zie en je lelijke kop
en al weet ik dat ze op je letten
ook dat zijn geen wetten
en het stelt me niet gerust ik blijf bang
voor alles wat jij me nog doen kan
ik zou je wel willen schoppen zo hard dat je bang word voor mij, maar ik kan het niet ik ben te zwak,
dat ze op je letten vind ik geen troost je bent er tog en alleen al een blik is genoeg om mij in de war te maken en oplettend en bang. had me maar verdronken dan deet dit me minder pijn had me van de rotsen gegooit dan zou ik er nu niet meer zijn alleen een ding zou gelogen wezen er zijn wel mensen die om mij geven dat is bewezen en jij jij hebt alleen je teringvriendjes die dneken dat je stoer bent maar eigenlijk ben je niet eens n vent
maar n mieserig tering kind die dnekt dat iedereen hem cool en aardig vind een mietje en n klootzak die zn handen niet thuis kan houden een gore zak loop naar de hell ik haat je *