Weemoed
Nostalgie komt boven
Met weemoed denk ik terug
Heel bewust laat ik ze komen
De herinneringen van toen
Toen was geluk nog heel gewoon
Blij waren we met wat we hadden
In de kamer was het toen alleen maar warm
Kijkend naar de vlammen in de kolen kachel
Die daar dansend speelden
Luisterende we naar verhalen
Van mijn ouders hun verleden
Ook zij hebben geleden
En honger gekend
In de oorlog moesten vechten om te overleven
Armoede vaak hadden ze geen rode cent
Dus was het kopen op de lat
Maar toch hebben ze het gered
Nooit hoorden we een klagelijke nood
Hun verhalen werden vol spanning gebracht
Nu begrijp ik waarom
Maar wij we zijn niets te kort gekomen
Pa en Ma ik meen het uit het diepst van mijn hart
Ik heb het bij jullie zo fijn gehad
Ik mis jullie
Christa
Reacties op dit gedicht
| vangheluwe linda: | Zondag, december 23, 2001 21:49 |
| geniet van de nostalgie,ik wou dat ik het kon. liefs linda |
|
| diddo: | Zondag, december 23, 2001 19:25 |
| de liefde die je van je ouders hebt gekregen he mam.. die geef je nu dubbel en dwars aan o.a mij!! thanks...!! kussssss ik hou van jouw, je eigenwijsje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2001 | ||
| Thema's: | ||