soms als ik er eens diep over na denk
voel ik me toch een godelijk geschenk
want van deze hele demensie
ben ik de enige met inteligentie
een monsterlijk gedrocht is wat ik oog
echter is het de uitstraling die iedereen bedroog
de conclusie van dit gedicht
iedereen heeft wel is zijn dromen in het licht
en al ben je nog zo klein lang dik fijn
jij zult altijd je zelf zijn