liefste,het tij kon je niet keren
traag dwalend je ogen afgebroken
in de leegte van netvliezen
ik was zo aan je gehecht
maar onze liefde leeggezogen
in littekens van ziel tot ziel
we hadden te hoog gegrepen
als paarden zijn we verdwaalt
over wegslibbende wegen
iets teders nu in stalen kilte
in nevel voortdrijvend
hulpeloos en diep geraakt
© Klaes
Artifex: | Dinsdag, augustus 22, 2006 07:30 |
Heel mooi geschreven. Liefs, Artifex. |
|
anneke van dijk: | Maandag, augustus 21, 2006 13:46 |
intens invoelend verwoord... liefs, namasté, an |
|
M@rcel: | Maandag, augustus 21, 2006 13:32 |
fictief gevoelig geschreven heel mooi Klaes Liefs M@rcel |
|
lommert: | Maandag, augustus 21, 2006 12:07 |
fictie...littekens op de ziel...dat is niet best leven;) groet willem |
|
mums: | Maandag, augustus 21, 2006 11:44 |
fictie, maar wel heel invoelend geschreven. voelbaar diep geraakt. liefs mums |
|
HIJ&ZIJ: | Maandag, augustus 21, 2006 11:31 |
hinnik, | |
HIJ&ZIJ: | Maandag, augustus 21, 2006 11:31 |
Dat is twee keer, grinnik, |
|
sunset: | Maandag, augustus 21, 2006 11:29 |
Rakend invoelend neergezet. Liefs, sunset PS: Tip (Als ik mag) -als paarden zijn we verdwaalD- |
|
Lia van der Fluit : | Maandag, augustus 21, 2006 11:21 |
fictief..wel op gevoelig blad nedergepend,,, laifs, | |
HIJ&ZIJ: | Maandag, augustus 21, 2006 11:11 |
machtig mooi dit, fictief zo inlevend en verdrietig, laatste zin raakt! en als ik mag: we zijn verdwaalD, |
|
L!a: | Maandag, augustus 21, 2006 11:11 |
op lauwersoog lopen paarden los...zag ik toevallig aangrijpend gedicht ..laifs..elze |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 21 augustus 2006 | ||
Thema's: |