Het meer van eenzaamheid.
Zwemmen tegen de stroom,,
Van het meer van eenzaamheid.
Nooit iemand tegen komen,,
Op jezelf zijn afgewezen.
Alle druppels,,
Die samen de troom vormen.
Splijten je huid open,,
Om naar binnen te kijken.
Om de leegte te voelen..
En uiteindelijk één te worden.
Reacties op dit gedicht
| dishesqueen: | Maandag, augustus 21, 2006 21:55 |
| mooi gedicht!! | |
| minoesch: | Maandag, augustus 21, 2006 21:54 |
| mooi klinkt bekend maar je word er wijzer van.die fase heb ik ook gehad opsluiten.beter de draad weer opnemen succes | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ermena | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||