een besef van (een) weg
ik liep weg van alles
ik liep weg van overal
ik liep weg van wat er gaande was
weg van iedereen
ik was de zon en zag
hoe ik weg liep
over het gras
dat onder mijn voeten was
en achter me verdween
ik liep weg van overal
ik liep weg van wat er gaande was
weg van iedereen
ik was de zon en zag
hoe ik weg liep
over het gras
dat onder mijn voeten was
en achter me verdween
Reacties op dit gedicht
| ChildrenOfTheDamned: | Woensdag, augustus 23, 2006 01:00 |
| Wow, mooi geschreven! | |
| Riet Weideveld: | Dinsdag, augustus 22, 2006 11:27 |
| ik was juist bovenvolledig aanwezig. ik ervoer dit toen ik met gesloten ogen muziek luisterde. | |
| sunset: | Dinsdag, augustus 22, 2006 11:05 |
| Na een paar keer lezen ... hé, beeldend, mooi. Liefs, sunset |
|
| remie: | Dinsdag, augustus 22, 2006 07:50 |
| wes volledig aanwezig in welke ervaring dan ook, je zal er doorheen moeten, niet weglopen dat lost niets op...mooi dichie...liefs Remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Riet Weideveld | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||