Chaperon
Diep in de nacht was het
al te warm voor sneeuwklokjes.
Wij zwoeren geen eeuwige
trouw, wij beloofden niets
dat we waar konden maken.
Het enige dat duurde
waren de zoenen onder
het standbeeld van de oude
Van Oldebarneveld, die ons
en over de Hofvijver
het Binnenhof, in de gaten
hield in een geur van krokusjes
komend uit jouw haar
al te warm voor sneeuwklokjes.
Wij zwoeren geen eeuwige
trouw, wij beloofden niets
dat we waar konden maken.
Het enige dat duurde
waren de zoenen onder
het standbeeld van de oude
Van Oldebarneveld, die ons
en over de Hofvijver
het Binnenhof, in de gaten
hield in een geur van krokusjes
komend uit jouw haar
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, augustus 22, 2006 10:39 |
| Schitterend verwoord en overgebracht dit. Liefs, sunset |
|
| dishesqueen: | Dinsdag, augustus 22, 2006 09:05 |
| mooi liefdevol geschreven,goed gedaan! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||