binden
Goeden morgen mijn allerliefste
de donkere nacht achter me gelaten
waarin mijn reis weer hemels was
die verstaan werd zonder een woord te praten
je liet me zweven langs sterrenhemel
nam me mee naar eeuwig dromenland
leid me naar de plaats waar ik hoor
ik voelde zelfs heel even zacht je hand
mijn liefde als de vlam in een kaars zal
nooit doven, jou liefde daalt in de nacht
als een wit sneeuwtapijt over mijn leven
sporadisch en altijd als je het niet verwacht
ik zoek je, in stenen en zand, tel de korrels
in bloemen die bloeien, ik zal je straks vinden
ik zoek je in de wolken die altijd verder drijven
het water zal eeuwig stromen, daar zal ik me binden
Reacties op dit gedicht
| marileen: | Dinsdag, augustus 22, 2006 20:06 |
| Heerlijk om te lezen. Liefs marileen |
|
| (rottig)appeltje: | Dinsdag, augustus 22, 2006 20:03 |
| wat een prachtig gedicht! heel, heel mooi!! liefliefs appeltje |
|
| dishesqueen: | Dinsdag, augustus 22, 2006 15:14 |
| een toppertje deze! (nee,niet van het liedje:P) Met plezier gelezen! xx | |
| lachebekje1988: | Dinsdag, augustus 22, 2006 14:53 |
| Graag gelezen top gedaan meis! KNUF |
|
| Lia van der Fluit : | Dinsdag, augustus 22, 2006 14:02 |
| prachtig | |
| Tijgertje:): | Dinsdag, augustus 22, 2006 13:49 |
| heel mooi!! liefs |
|
| sunset: | Dinsdag, augustus 22, 2006 13:45 |
| Dit is duidelijk ;=). Mooi, heel mooi. Liefs en warme genegenheid, sunset |
|
| Sifra.K: | Dinsdag, augustus 22, 2006 11:19 |
Mooi Liefs, Sifra |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||