Stil zit ik in de hoek
Stil zit ik in de hoek.
Proberend geen geluid te maken..
Zelfs mijn adem op minim gezet.
Ik kijk geruisloos rond..
Zie mensen praten,
Allemaal vrolijk.
Maar ik zit hier..
In de hoek..
Kijk hoe mensen Lachen..
Kijk hoe mensen bewegen..
Terwijl ik zelf..
Het liefst zou verdwijnen.
Reacties op dit gedicht
| (rottig)appeltje: | Dinsdag, augustus 22, 2006 19:56 |
| ook erg herkenbaar voor mij.. rakend verwoord sterkte dikke knuff, appeltje |
|
| verdronken: | Dinsdag, augustus 22, 2006 19:44 |
| vaak voel ik me ook zo, dan wil ik het liefste wegrennen zonder dat iemand me ziet, maar denk dan aan mijn vrienden en weet dat ik er mag zijn. hou je sterk je hebt vast wel vrienden die je steunen;) xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ermena | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||