op de dons van de dag
je sssshht maar wat
zachtjes in mijn oor
door tranen zie ik
je schaduw zweven
je vingers strelen
tintelend mijn krullen
sluiten mijn droge lippen
als de poort van mijn zwijgen
je ziet geen graat
in mijn rug en lichaam
ik breek als een zwakke noot
in een lied dat nimmer hoorbaar
door je hoofd blijft spoken
tot we liggen
naast elkaar in ijle lucht
te slapen
op de dons van de dag
Reacties op dit gedicht
| Innerchild: | Woensdag, augustus 23, 2006 16:42 |
| Dat is dus ''houden van'' ... jullie kunnen het ! Inner |
|
| lonely 1: | Woensdag, augustus 23, 2006 16:26 |
| prachtig gewoon! liefs lonely 1 |
|
| sunset: | Woensdag, augustus 23, 2006 12:24 |
| Wohw! Prachtig dit. Chapeau. Liefs en nog een heel fijne levensdag, sunset |
|
| Mathilde: | Woensdag, augustus 23, 2006 09:26 |
bij jouw schrijven ontbreken mij vaak de woorden. maar weet dat ik lees, en lees, en lees. |
|
| Artifex: | Woensdag, augustus 23, 2006 07:48 |
| Heel mooi, graag gelezen. Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 23 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||