Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
gebroken
de eerste keer dat ik je zag
wist ik het meteen
je bent de max
je bent het helemaal
je zag me meteen
stapte op me af
ik dacht
dat je om me gaf
hoe naïef ik was
het was een sprookje
jij en ik
ik was een princes
kon je niet weerstaan
je blauwe oge
stoer gedrag
ik dacht
dat je om me gaf
hoe naïef ik was
je wou meer
ik was niet klaar
was al vaak in 2 gescheurd
je wist het
maar het deerde je niet
inneens zo koud en kil
ik dacht
dat je om me gaf
hoe naïef ik was
je bedroog me constant
ik liet toe wat je deed
nu ben ik gebroken
nix meer van me over
kan er met niemand over praten
niemand die mij begrijpt
ik dacht
dat je om me gaf
hoe naïef ik was
je hebt geen gewete
liefde ken je niet
je hebt me kapot gemaakt
tot stof nix meer
3x gebroke
volgende overleef ik niet
nog steeds geef ik om je
das mijn zwakke plek
gelukkeg heb je geen benul
wat ik ooit voel voor jou
Reacties op dit gedicht
lonely_soul vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
lonely_soul
Gecontroleerd door:
Marina
Gepubliceerd op:
23 augustus 2006
Thema's:
[Angst]
[Bedrog]
[Misbruik]