deurengeklap
deurengeklap
ik hoor ze schreeuwen tot in mijn kamer
ik hoor ze roepen en slaan
ik verstop me onder mijn deken om het geluid te dimmen.
niemand begrijpt me
ik ben héél alleen.
schreeuwen roepen en tieren
en plots... een deuregeklap
stil was het in huis
stil ...
het was afgelopen
ik hoor ze schreeuwen tot in mijn kamer
ik hoor ze roepen en slaan
ik verstop me onder mijn deken om het geluid te dimmen.
niemand begrijpt me
ik ben héél alleen.
schreeuwen roepen en tieren
en plots... een deuregeklap
stil was het in huis
stil ...
het was afgelopen
Reacties op dit gedicht
| Orphan Angel: | Maandag, april 08, 2002 23:57 |
| Veel verdriet en droefheid... Heel veel liefs, Orphan Angel |
|
| chiara: | Maandag, december 24, 2001 16:28 |
| lieve meid, heel veel sterkte. als je een steunpaaltje nodig heb, mail dan gerust.... geniet van de feestdagen! xxxchiara. c_scherp@hotmail.com |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jolien quinten | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 december 2001 | ||
| Thema's: | ||