woorden vervagen onverstaanbare
klanken vervormen letters
waarin simpelste akkoorden
sterven bij het voorbij gaan
zoekend naar zinnen die
bij het draaien van wind
op houden te bestaan
om nimmer terug te keren
melodie uit het verleden
onbereikbaar voor ieder
een slot akkoord klinkt
om eeuwig te zwijgen
Empje_94: | Woensdag, december 20, 2006 08:59 |
Wat mooi geschreven! Vooral het einde is echt prachtig! Ik word er verdrietig van... Liefs |
|
mums: | Donderdag, augustus 24, 2006 16:10 |
wat een droef einde. Mooi gedaan meid. liefs mums |
|
sunset: | Donderdag, augustus 24, 2006 13:54 |
Wat een beeldende verwoording van jou. Liefs en warme knuf, sunset |
|
switi lobi: | Donderdag, augustus 24, 2006 13:30 |
Prachtig en met een mooie diepgang.... Liefsliefs, knufff.....switi lobi |
|
Tijgertje:): | Donderdag, augustus 24, 2006 13:03 |
echt heel mooi...zoals de klanken vervagen....zoals het zo vaak gebeurt, liefs |
|
M@rcel: | Donderdag, augustus 24, 2006 12:56 |
diep stilmakend mooi geschreven Riann Knuff/liefs M@rcel |
|
lonely 1: | Donderdag, augustus 24, 2006 12:20 |
mooi, heerlijk om te lezen ook al klinkt het ergens toch een beetje droef.lonely 1 | |
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 24 augustus 2006 | ||
Thema's: |