Nooit meer zou je aan mijn deur krabben
Nooit meer zou je bij me bedelen voor eten
Nooit meer zul je bij me snuffelen
Nooit zou ik jou vergeten
Ik was zes toen je bij ons kwam
nu ben je weg, het is zo stil
het was de ziekte die je mee naam
het is zo raar hier zo kil
Samen rennen op de dijk
knuffelen en een lik geven op mijn wang
bij jou voelde ik me rijk
je gaf me liefde bij jou was ik nooit bang
Ik deed je lange haren kammen
alles kon ik jou zeggen
bij jou hoefde ik me niet te vermannen
ik kon alles bij je neerleggen
je was en blijft mijn allegrootse vriendin
bij jou voelde ik me thuis
maar zonder jou is er zo weinig zin
en is te koud en leeg in huis
Lieve Balou, ik zal altijd aan je blijven denken
ik hoop dat je me daarboven nog ziet
aan jou zal ik nog mijn gedachtes schenken
vergeten zal ik je niet....
Lieve Balou, ik mis je zo..