eindelijk, liefste.
jouw afdruk is nog diep in het gras gedrukt
daar wij daar vele uren samen hebben gelegen
- enkel gelegen - naar de sterren gekeken
alsof jij jouw plaats wou reserveren.
maar al het besef van tijd is verdwenen
- verroest door de dauwdruppels van jouw mooiste blad -
en nooit weer zal ik geloven dat de nacht écht dag wordt
zonder in jouw ogen de zon te zien opkomen.
daar wij daar vele uren samen hebben gelegen
- enkel gelegen - naar de sterren gekeken
alsof jij jouw plaats wou reserveren.
maar al het besef van tijd is verdwenen
- verroest door de dauwdruppels van jouw mooiste blad -
en nooit weer zal ik geloven dat de nacht écht dag wordt
zonder in jouw ogen de zon te zien opkomen.
Reacties op dit gedicht
| Joosteltje: | Donderdag, september 14, 2006 16:39 |
| Apart. Je blijft maar over liefde schrijven hè, haha. Like you''re in love. :p | |
| katiake: | Vrijdag, augustus 25, 2006 19:26 |
| mooi... knufie katia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: bring-me-on | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||