ik maak me erge zorgen om hun
Ik trek dit echt niet meer,
wat gebeurd hier toch keer op keer.
Dit zal echt fout gaan,
dit alles kan ik en kunnen ze niet meer aan.
We gaan er allemaal aan onder door,
we zijn op het verkeerde spoor.
Is het allemaal mijn schuld dan,
ik weet niet meer waar ik mee helpen kan.
Ik voel me zo schuldig keer op keer,
ik trek dit niet meer.
Ik voel me in de weg,
dit is niet wat ik naast me neer leg.
Ik moet ze helpen en steunen,
zodat ze op mij kunnen leunen.
Ik moet maar even stoppen,
want hun gaan nu alles opproppen.
Wat is hier toch allemaal gaande dan,
wat was de aanleiding van dit alles wat kwam.
Ik weet niet wat ik moet doen,
gaat alles weer net zoals toen.
Waar is ons gezin gebleven,
zijn we uit elkaar gedreven.
Ik mis het echt,
ik weet wel dit wordt een zware gevecht.
Reacties op dit gedicht
| anneke van dijk: | Vrijdag, augustus 25, 2006 13:19 |
| zoals ik al eens eerder aangaf: jullie kunnen elkaars therapeut niet zijn; je kunt elkaar ondersteunen zoals een familie normaal gesproken onderling doet, maar soms zijn de problemen zo zwaar dat steunen moeilijk wordt.. zoek de schuld niet altijd bij jezelf, onzin! liefs, namasté, an |
|
| sunset: | Vrijdag, augustus 25, 2006 06:34 |
| Waarom willen wij toch in en bij alles altijd een schuldige voor het gebeuren? Liefs en warme knuf, sunset PS: Tip (Als ik mag) -ik maak me erge zorgen om hEn-; - want ZIJ gaan nu alles opproppen.- |
|
| mamsiemomo: | Vrijdag, augustus 25, 2006 00:12 |
| Je kunt jezelf niet van alles de schuld geven. Jij weet donders goed wie hier schuldig is en dat is ... juist ja... Liefs, Mamsie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||