mijn spiegelbeeld
Ze wil weg voor altijd
ze is nu een grote meid
die zelf weet wat ze wil
maar elk uur geeft ze weer een grote gil
een gil van angst en pijn
omdat ze niet weet wat ze is en wil zijn
Iedereen verlaat haar, iedereen die ze kent
laatst zei ze het doet niet meer zeer, het went
maar ze moet nog zo vaak huilen
en er is helemaal niemand waar ze kan schuilen
waarom zou ze dan nog blijven
ze hoeft ook niemand een afscheid te schrijven
want er is niemand die haar mist
door iedereen is ze uitgewist
Ik zou willen dat ik haar kon helpen
en dat ze is kwam uit die krappe schelpen
maar hoe moet ik dat nou doen
een knuffel geven en een dikke zoen
is dat niet raar om te geven aan een spiegelbeeld
maar als ze moet wachten op familie is het snel verveeld
Kon ik m'n spiegelbeeld maar moed in spreken
dan zullen alle problemen snel weken
want dat is het probleem: de moed om te leven is ze kwijt
maar wie helpt zo iemand nou, zo een stomme meid,
want dat is dat spiegelbeeld van mij
maar ze doet nu wat ze wil want ze is vrij
want er is niemand die op haar let
Is zo dan echt de wet
Ooit moet ze toch verder met leven
zonder ooit nog te beven
te beven van angst en pijn
die 2 dingen mogen er nooit meer zijn.
ze is nu een grote meid
die zelf weet wat ze wil
maar elk uur geeft ze weer een grote gil
een gil van angst en pijn
omdat ze niet weet wat ze is en wil zijn
Iedereen verlaat haar, iedereen die ze kent
laatst zei ze het doet niet meer zeer, het went
maar ze moet nog zo vaak huilen
en er is helemaal niemand waar ze kan schuilen
waarom zou ze dan nog blijven
ze hoeft ook niemand een afscheid te schrijven
want er is niemand die haar mist
door iedereen is ze uitgewist
Ik zou willen dat ik haar kon helpen
en dat ze is kwam uit die krappe schelpen
maar hoe moet ik dat nou doen
een knuffel geven en een dikke zoen
is dat niet raar om te geven aan een spiegelbeeld
maar als ze moet wachten op familie is het snel verveeld
Kon ik m'n spiegelbeeld maar moed in spreken
dan zullen alle problemen snel weken
want dat is het probleem: de moed om te leven is ze kwijt
maar wie helpt zo iemand nou, zo een stomme meid,
want dat is dat spiegelbeeld van mij
maar ze doet nu wat ze wil want ze is vrij
want er is niemand die op haar let
Is zo dan echt de wet
Ooit moet ze toch verder met leven
zonder ooit nog te beven
te beven van angst en pijn
die 2 dingen mogen er nooit meer zijn.
Reacties op dit gedicht
| shermaine: | Zaterdag, april 02, 2005 12:44 |
| Heey.. Mooie dichie... Egt waar!!! Ik zie mijn eigenleven er zow een beetje in. Ben zelf 13....En ik werd er idd ook een beetje stil van. Nou veel succes groetjes |
|
| Domme--doos: | Zondag, juni 06, 2004 19:37 |
| heey Heel mooi gedicht ben der helemaal stil van Kuss Dominique |
|
| Julie Depiesse: | Zondag, juni 09, 2002 18:54 |
| heel mooi. Werdt er ff stil van. Geef de moed niet op, er zijn altijd mensen die om je geven, zelf al tonen ze je dat niet. Geloof me. xxxx xxxx xxx xxxx xxx xxxx | |
| Senn: | Donderdag, mei 30, 2002 22:19 |
| Een stomme meid ben je zeker niet!! | |
| Larissa: | Dinsdag, december 25, 2001 00:01 |
| Prachtig!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anne(13) | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 december 2001 | ||
| Thema's: | ||