Bodemloze put
Ik hoor mijn tranen vallen
In de bodemloze put van mijn hart
Hard
Hoor ik de echo’s schallen
Mijn hart is leeg
Uitgehold door eindeloosheid
Meid
Ik wou dat je zweeg
Nooit wordt mijn hart weer vol
De bodem is eruit geslagen
Dagen
Ik voel me hol
In de bodemloze put van mijn hart
Hard
Hoor ik de echo’s schallen
Mijn hart is leeg
Uitgehold door eindeloosheid
Meid
Ik wou dat je zweeg
Nooit wordt mijn hart weer vol
De bodem is eruit geslagen
Dagen
Ik voel me hol
Reacties op dit gedicht
| MikadO: | Dinsdag, oktober 03, 2006 16:37 |
| heel mooi beschreven xxx |
|
| switi lobi: | Vrijdag, augustus 25, 2006 15:49 |
| Dan heb je heel groot verdriet; want zo voelt dat. Sterkte...liefsliefs, switi lobi |
|
| (rottig)appeltje: | Vrijdag, augustus 25, 2006 15:32 |
| mooi verwoord, liefliefs appeltje |
|
| Nemesis: | Vrijdag, augustus 25, 2006 15:27 |
Volgooien met beton - en doe er een kussentje bij. ;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rinkie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||