Alleen
Het is donker buiten, donker nat en guur
Jouw ogen vol tranen, je hart doet pijn
Iedereen zoekt warmte op, warmte van het vuur
Het valt niet mee alleen te zijn
Heel lang heb je moeten strijden
De liefde kwam niet, het was nooit daar
Steeds meer begon je hart te lijden
Je groeiden langzaam uit elkaar
Door het verdriet heen bleef je proberen
Je gezin te redden, met al je kracht
Is het dan echt niet meer te keren?
Wie had dat eigenlijk ooit verwacht?
Maar zo’n strijd kan je niet volhouden
Jouw zacht karakter, jouw lieve mond
Zijn niet gemaakt voor harde woorden
Een strijd voor liefde die nooit komt
Je hebt gekozen voor de vrijheid
Een heel nieuw leven heel alleen
Maar je hart is vol met liefde
Dat weet ik zeker als geen een
Heel in de verte verder dan jouw ogen reiken
Brand er vuur is er warmte en kracht
Iemand die zorgzaam jouw verdriet wilt begrijpen
Geduldig en bezorgd steeds op je wacht
.............