achter het sluik met haar
haar ogen verborgen achter een sluik met haar
waarom vind iedereen haar toch raar
mensen staren maar ze kijkt terug
toch voelt ze daarna de ogen nog prikken in haar rug.
een glinstering in haar ogen maar dat is nep
heeft ze zo af en toe een verkeerde uitlaat klep
nooit gewild maar toch gekregen
is haar handicap meer een vloek dan een zegen .
haar weerspiegeling gebroken wat een lelijke griet
loopt er een traan over haar wang die niemand ziet
ze voelt zich rot en heeft geen idee wat ze moet doen
zakt de moed weer eens in haar schoen .
het is een meisje dat altijd in de schaduw loopt
met een boel dromen en dat veel hoopt
maar haar wensen komen nooit uit
zit ze helemaal alleen op de bank met een standvast besluit
Zo wil ze niet door !
is er iemand die over haar waakt
die haar helpt als haar hart staakt
die haar verteld dat ze de moeite waard is
er is niemand als ik me niet vergis.
ze is zo alleen en is ook zo bang
want het wachten op geluk duurt nu al zolang
heel dichtbij voelt ze de kou
al een tijdje terwijl ze neit wou
in bed huilt ze zichzelf stilletjes in slaap
drukt ze de beer dicht tegen zich aan
doet ze nog een laatste gaap
en dan laat ze zichzelf rustig gaan
waarom vind iedereen haar toch raar
mensen staren maar ze kijkt terug
toch voelt ze daarna de ogen nog prikken in haar rug.
een glinstering in haar ogen maar dat is nep
heeft ze zo af en toe een verkeerde uitlaat klep
nooit gewild maar toch gekregen
is haar handicap meer een vloek dan een zegen .
haar weerspiegeling gebroken wat een lelijke griet
loopt er een traan over haar wang die niemand ziet
ze voelt zich rot en heeft geen idee wat ze moet doen
zakt de moed weer eens in haar schoen .
het is een meisje dat altijd in de schaduw loopt
met een boel dromen en dat veel hoopt
maar haar wensen komen nooit uit
zit ze helemaal alleen op de bank met een standvast besluit
Zo wil ze niet door !
is er iemand die over haar waakt
die haar helpt als haar hart staakt
die haar verteld dat ze de moeite waard is
er is niemand als ik me niet vergis.
ze is zo alleen en is ook zo bang
want het wachten op geluk duurt nu al zolang
heel dichtbij voelt ze de kou
al een tijdje terwijl ze neit wou
in bed huilt ze zichzelf stilletjes in slaap
drukt ze de beer dicht tegen zich aan
doet ze nog een laatste gaap
en dan laat ze zichzelf rustig gaan
Reacties op dit gedicht
| Angel Of Poems: | Woensdag, oktober 04, 2006 20:50 |
| Dit is het 2de werkje dat ik lees van jou.. en dan denk ik jij moet lol gaan maken, en aangezien je een gezelligheids persoon bent.. dacht ik miss een keertje bij mijn ouders thuis lekker gamen met mij op de 360 of de stad in gaan. Lekker lol maken. | |
| Hans Winter: | Zondag, augustus 27, 2006 20:31 |
| zo verschrikkelijk als het leven kan zijn, zo innig nemen soms toch mensen elkaar op in hun verbond, weten zij zich gevonden, des te meer door het gemis waar zij doorheen gingen, het vergeten wezen dat er was. groetje, hans |
|
| suicidal elf: | Zondag, augustus 27, 2006 15:58 |
| hm het gaat wel over mezelf jah *blushes* maar thnx | |
| Tessa..: | Zondag, augustus 27, 2006 11:30 |
| Mooi verwoord en erg hard.. Zou jij er niet voor haar zijn of gaat het over jou zelf? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fairyofsuicide | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||