duizend stukken
Soms voel je jezelf zo sterk en denk je ik kan alles aan
Om vervolgens weer alleen met een hoop verdriet te staan
Je wilt zo verschrikkelijk graag leven
En de mensen waar je van houdt al je liefde geven
En iedereen laten zien dat je zo sterk bent
En ze geloven het omdat niemand je echte ik kent
Je wilt echt zo graag maar het wil niet altijd lukken
Alsof je leeft in een wereld met je gevoel in duizend stukken
Om vervolgens weer alleen met een hoop verdriet te staan
Je wilt zo verschrikkelijk graag leven
En de mensen waar je van houdt al je liefde geven
En iedereen laten zien dat je zo sterk bent
En ze geloven het omdat niemand je echte ik kent
Je wilt echt zo graag maar het wil niet altijd lukken
Alsof je leeft in een wereld met je gevoel in duizend stukken
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, augustus 27, 2006 14:03 |
| duizend en een kleine stukjes veeg ik samen, kleur bij kleur beraam ik het beeld dat je te worden staat, zie je, zeg ik dan, kijk je ogen uit jezelf naar binnen, om geluk mee te beginnen. hans |
|
| Romi : | Zondag, augustus 27, 2006 12:01 |
Prachtig geschreven! Toch hoef jij je niet altijd zo sterk voor te doen, hulp vragen is geen schande..toch? Je weet me te vinden he :) Knuffel, |
|
| switi lobi: | Zondag, augustus 27, 2006 00:41 |
| Mooi gedaan. Liefsliefs, switi lobi |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, augustus 27, 2006 00:13 |
| heel mooi beschreven groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lisa21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||