moonwoman: | Zondag, augustus 27, 2006 12:55 |
Sterkte meid,ik weet hoe je je voelt,is voor mij heel herkenbaar. Dit gevoel van intens verdriet dat je beheerst gaat echt voorbij,en dan komt er een periode dat je echt blij bent dat je leeft! warme omhelzing en knuffel. liefs, Loekie. |
|
xxlauriexx: | Zondag, augustus 27, 2006 12:08 |
toen ik nog heel klein was, heel jong is een dierbare van mij overleden. maar ik het intense verdriet van jou niet voelen. toch leef ik met je mee en wens je heel veel sterkte op dit verdriet te dragen. hoop voor je dat dit gedicht helpt om het te verwerken. kom op en laat de moed niet zakken! liefs laurie |
|
mamsiemomo: | Zondag, augustus 27, 2006 11:09 |
Hoe moeilijk het ook is, probeer de kracht te vinden om niet nu, maar op een gepast tijdstip (als jouw tijd gekomen is), naar je vader te gaan. Hij zal je begeleiden in het aardse leven van jou, dat doorgaat..... Liefs, Mo |
|
Auteur: sieriena | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 27 augustus 2006 | ||
Thema's: |