De roep
De roep van de verte
de roep naar avontuur
wordt sterker iedere ochtend
sterker ieder uur.
Ik wil de zeeën varen
de woestijnen kruisen
de jungels overwinnen
tussen sterrennevels suizen.
De diepte van oceanen
de holste grotten ooit
van wolkje tot wolkje
en nooit meer keren, nooit.
Ik wil de zandkorrels tellen
de vissen in de zee
maar eentje die ik liefheb
neem ik zeker mee
Met haar wil ik rusten
op de rotsen in de zon
en bonte vogels horen
en kijken naar de horizon.
de roep naar avontuur
wordt sterker iedere ochtend
sterker ieder uur.
Ik wil de zeeën varen
de woestijnen kruisen
de jungels overwinnen
tussen sterrennevels suizen.
De diepte van oceanen
de holste grotten ooit
van wolkje tot wolkje
en nooit meer keren, nooit.
Ik wil de zandkorrels tellen
de vissen in de zee
maar eentje die ik liefheb
neem ik zeker mee
Met haar wil ik rusten
op de rotsen in de zon
en bonte vogels horen
en kijken naar de horizon.
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Zondag, augustus 27, 2006 12:22 |
| heerlijk, hoop dat ze met je mee wil gaan. liefs, lonely 1 | |
Over dit gedicht
| Auteur: jure | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||