De garanties van voorspelling zijn onderhevig aan mutaties die onwillekeurig en zelfs willekeurig voor ons worden bepaald. Het heeft geen zin om je in te dekken als je niet weet waarvoor, want niets is wat het lijkt.

Soms sta je op en kijk je in de spiegel en zegt een stem je zacht in het oor ‘wat heeft het voor zin om hier op aarde te zijn’. Geen uur later op je werk lijk je je daarentegen onvervangbaar te hebben gemaakt. Ongepaste complimenten laten je in eigen roem verteren. Pas op, want niets is wat het lijkt.

Je bent een supermens of een kakkerlak, het is maar net in welke episode jouw levensverhaal zich bevindt. Een film van negatieve beelden terugdraaiend over de spoel van jouw positiviteit. Vastgelegd voor je autobiografie, waar niets is wat het lijkt.

Nakomelingen kijken tegen je op en vallen je af. Ze schoppen tegen je aan om in jouw tred verder te gaan. Lijken ze nu of zijn het klonen, geschapen voor de toekomst. Foto’s gedigitaliseerd, bewerkt, opgeborgen in een fictieve catalogus, zodat niets is wat het lijkt.

Staand voor de dood wordt je alvast afgelegd. De langverwachte bediening die je zo graag had in je leven, wordt nu een feit. Je sluit je ogen en je dierbaren lopen snikkend van je weg. De dood achterlatend, ga ook jij je weg en niets is wat het lijkt.