Terecht
Gestruikeld is mijn trots
en de tijd is verlopen
Ik holde door de velden
regen tikte tegen mijn huid
ik werd gestopt
en maakte mijn besluit
Droom maar, zo lang als je kan
want het leven geeft je niets meer
en niets minder.
de voorbeelden die je zou willen
overnemen zijn gebroken.
Mijn angst voor de keuzes
is groter dan de angst waar
ik terecht zal komen.
(Niets maakt werkelijk deel uit van mijn eigendommen)
en de tijd is verlopen
Ik holde door de velden
regen tikte tegen mijn huid
ik werd gestopt
en maakte mijn besluit
Droom maar, zo lang als je kan
want het leven geeft je niets meer
en niets minder.
de voorbeelden die je zou willen
overnemen zijn gebroken.
Mijn angst voor de keuzes
is groter dan de angst waar
ik terecht zal komen.
(Niets maakt werkelijk deel uit van mijn eigendommen)
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Zondag, augustus 27, 2006 22:04 |
| Behalve dan- jezelf...wees niet bang voor het leven, er is zo veel moois! Liefsliefs, dikke kus.....switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Emilia | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||