Het ongewisse
Vallend in een leegte
zo stil van kracht.
Razend in het donker
in het hulst van de nacht.
Gedachten zweven door het hoofd
zo snel, maar onduidelijk.
Vele gevoelens in het hart
alle verschillend, onophoudelijk.
Getouwtrek om me heen
zonder doel, geen één.
Voel me bang, voel me alleen
wil weg van hier, ik ween.
Stromende tranen
over mijn wang.
Een uitweg
het duurt niet lang.
zo stil van kracht.
Razend in het donker
in het hulst van de nacht.
Gedachten zweven door het hoofd
zo snel, maar onduidelijk.
Vele gevoelens in het hart
alle verschillend, onophoudelijk.
Getouwtrek om me heen
zonder doel, geen één.
Voel me bang, voel me alleen
wil weg van hier, ik ween.
Stromende tranen
over mijn wang.
Een uitweg
het duurt niet lang.
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Dinsdag, augustus 29, 2006 19:22 |
| Zo herkenbaar, Maar... Er is een weg, een weg naar een beter leven, ik wil je tranen wegvegen, wil je troosten, even een warme knuffel voor jouw! Je verdient het! Geef nog niet op, ga nog even door! én praat... Ik ben er voor je! Liefs, Kusskuss |
|
| hiljaa: | Dinsdag, augustus 29, 2006 09:40 |
| een uitweg moet je zoeken ook al is het moeilijk positief proberen te denken! knufleifs--hiljaa-- |
|
| fran92: | Maandag, augustus 28, 2006 22:08 |
| er is altijd een uitweg.. maar niet de uitweg naar de dood.. een dikke knuffel meid hou je taai! liefs fran92 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marileen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||