verscheiden
met jou zien leegte voelen
in de ogen schaduw en licht
doden hoeven niet bewaard
zij blijven zolang wij leven
winter vraagt om warmte
kinderen zoeken hun ouders
wij laten niemand achter
komen altijd terug
in de ogen schaduw en licht
doden hoeven niet bewaard
zij blijven zolang wij leven
winter vraagt om warmte
kinderen zoeken hun ouders
wij laten niemand achter
komen altijd terug
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, augustus 29, 2006 19:50 |
| Bijzonder rakend, tonend, delend. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||