dood
dood
de muziek speelt zijn laatste muziek
treurig,alsof ie het begrijpt
stilte eromheen
dood
een snik onsnapt in het publiek
een kuch,een zucht
een traan
dood
een toespraak door familie
elkaar vasthoudend
heel intens
dood
de laatste eer word gegeven
een ronde om hem heen
een rode roos
dood
de kist gaat ter aarde
een laatste vaarwel
een hoopje zand
dood
alleen de herinneringen
jouw lach ,jouw gratie
jouw alles
levend
Reacties op dit gedicht
| atjepetatje: | Woensdag, augustus 30, 2006 14:28 |
| mooi gedicht en een leuke vorm van de woorden ook! |
|
| vicky holvoet: | Dinsdag, augustus 29, 2006 22:49 |
| Heel erg rakend verwoord. In stilte gelezen. Prachtig er zullen velen bij dit gedicht stilstaan. Liefs Vicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: saskia190 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||