Ei maatschapij
Hier sta ik dan weer alleen,
het doet er niet toe want zo is het altijd al geweest.
waarom is de maatschapij zo gemeen,
alles moet zo snel en zo gereest.
ik trek het niet meer en wil ook niet meer,
ik kan het allemaal niet meer aan.
ik wil stoppen met snijde maar dat gaat niet meer,
misschien is het ook wel beter om op deze manier te gaan.
me leven is toch al zo extreem,
maja voor niekmand is dat een probleem.
want ze zijn het zelf niet maar ik,
ach verek toch allemaal en stik.
ik heb het gehad met deze maatschapij,
iedereen maalend om z'n eigen Ei.
het doet er niet toe want zo is het altijd al geweest.
waarom is de maatschapij zo gemeen,
alles moet zo snel en zo gereest.
ik trek het niet meer en wil ook niet meer,
ik kan het allemaal niet meer aan.
ik wil stoppen met snijde maar dat gaat niet meer,
misschien is het ook wel beter om op deze manier te gaan.
me leven is toch al zo extreem,
maja voor niekmand is dat een probleem.
want ze zijn het zelf niet maar ik,
ach verek toch allemaal en stik.
ik heb het gehad met deze maatschapij,
iedereen maalend om z'n eigen Ei.
Reacties op dit gedicht
| sadje: | Woensdag, augustus 30, 2006 23:38 |
| mooi geschreven! maar denk wel dat het anderen iets kan schelen dat je snijdt. ik vind het zeker wel erg, en ook dat je het hier wilt opgeven! en je mag me altijd mailen he... veel liefs en sterkte |
|
| *nookie*: | Woensdag, augustus 30, 2006 16:36 |
| mooi gesgreven, herkenbaar! xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: P@TR!CK | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||