Mistral
eerder bij je willen zijn
maar het is ver vanuit het zuiden
de handen zoeken houvast
vingertoppen in de spieren
zoeken de pijn van het gemis
ben gekomen zodra ik het hoorde
mijn lippen zoeken jouw mond
mijn neus jouw geuren
het lichaam zo bij je past
en toch ontbreekt er iets aan
nu zij is weggegaan in vuur
in as, verstrooid op de wind
hoog drijven grijze wolken over
blijven wij staan tegen elkaar
wie laat van ons het eerste los
maar het is ver vanuit het zuiden
de handen zoeken houvast
vingertoppen in de spieren
zoeken de pijn van het gemis
ben gekomen zodra ik het hoorde
mijn lippen zoeken jouw mond
mijn neus jouw geuren
het lichaam zo bij je past
en toch ontbreekt er iets aan
nu zij is weggegaan in vuur
in as, verstrooid op de wind
hoog drijven grijze wolken over
blijven wij staan tegen elkaar
wie laat van ons het eerste los
Reacties op dit gedicht
| Joyce-: | Donderdag, oktober 12, 2006 12:55 |
| Deze heb ik erg graag gelezen. Hij is erg aangrijpend maar zeker mooi! Gecondoleerd, al is het misschien een beetje laat. Kan niets anders zeggen. Liefs, Joyce |
|
| Mathilde: | Woensdag, augustus 30, 2006 10:35 |
intens... om steeds opnieuw even bij stil te staan. |
|
| Gert: | Woensdag, augustus 30, 2006 10:27 |
| Mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 30 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||