Zwart was de kleur, waarmee alles begon
Zwart waren de wolken en Zwart was de zon
Het Zwart leek zo donker, ja Zwart was zo grauw
Aan kleur was de zee toe en toen kwam er Blauw
Blauw werden de zeeën, Blauw werd geluk
Blauw kleurde de aardbol, de donkerte viel stuk
Maar daar vloeide Groen uit, de kleur van het leven
De kleur die aan boom en plant werd gegeven
Groen werden de dagen, de dagen van goed
Groen kleurden de velden, groot was de moed
Groen, Blauw en Zwart, de kleuren, ze straalden
Echter waren Geel en Wit, kleuren die ze inhaalden
Wit werden de sterren, Wit werden de wolken
Wit werden de onzichtbaarheden, die vrijheid vertolken
Geel werd de glans, de glans van de zon
Geel werd een bloem, die nu groeien kon
Plotseling ontsprong het, als een rivier
De kleur van de liefde, de kleur van plezier
Tevens de kleur van dood en van bloed
Rood was de kleur, die velen dienen moet
Rood werden de ogen, onzichtbare tranen
Rood liep door aders, door aders in banen
Toen in een opwelling, als een grote grap
Vermengde zich de aarde, in een kleuren sap
De kleuren, de geuren, de bloemen, de zee
De manen, de sterren, maar Zwart viert niet mee
Zwart werden de dagen, de dagen van pijn
Terwijl zonder Zwart, er geen enkele kleur zou zijn
Zwart vormde chaos, Zwart was geen kleur
Rood overheerste, het boze humeur
En toen gebeurde het, waarvan met dacht dat 't niet kon
Een maan raakte verstoten en viel voor de zon
De zon liet zich vallen en stortte zo neer
Dat alles verbrande en toen was er niets meer
Zwart was de kleur, waarmee alles begon
Vuur was de killer, na de val van de zon
Kleuren stierven, sterren treurden
Grauw werd de wereld, toen dit gebeurde
Grauw is de kleur, de kleur van het Zwart
Maar Zwart was geen kleur, Zwart was apart
En zo gebeurde het, door de kracht van de zon
Dat Zwart de kleur is, waarmee het stierf en begon