de aller allerlaatste keer
Stap uit bed, kijk in de spiegel
Rode prikkende ogen
En opgedroogde tranen
Het had verdomme nooit gemogen
Ik was weer gestresst, geflipt en gek
Bang voor m’n schat
En heb hem geslagen
Omdat hij de pillen bezat
Niet te omschrijven, zoveel spijt heb ik
Wat heb ik gedaan
Heb een hekel aan mezelf
Ik zou dood moeten gaan
Die leuke dag, is ’s avonds weer verpest
Regen stort naar benee
Tranen over m’n gezicht
Jank met de regen mee
Het huilen stopt niet meer
Maar ik beloof je
Het gebeurt nooit weer
Dit was de aller allerlaatste keer
Rode prikkende ogen
En opgedroogde tranen
Het had verdomme nooit gemogen
Ik was weer gestresst, geflipt en gek
Bang voor m’n schat
En heb hem geslagen
Omdat hij de pillen bezat
Niet te omschrijven, zoveel spijt heb ik
Wat heb ik gedaan
Heb een hekel aan mezelf
Ik zou dood moeten gaan
Die leuke dag, is ’s avonds weer verpest
Regen stort naar benee
Tranen over m’n gezicht
Jank met de regen mee
Het huilen stopt niet meer
Maar ik beloof je
Het gebeurt nooit weer
Dit was de aller allerlaatste keer
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Toosdoosvriendloos | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 30 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||