leren genieten
schelden,roepen, barsten in tranen,
de realiteit is dit alles tesamen,
onze wereld staat op zijn kop mijnheer,
je mag niet meer zeggen dat doe je niet meer.
scherven breken, wat is genot?
wat vangen we aan met ons eigen lot...
leren genieten, wat een zware taak,
ieder zich bemoeien met zijn eigen zaak.
de wereld was schoon, jaren geleden,
toen de mensheid nog niet op het toneel was verschenen.
Peersmans kevin
de realiteit is dit alles tesamen,
onze wereld staat op zijn kop mijnheer,
je mag niet meer zeggen dat doe je niet meer.
scherven breken, wat is genot?
wat vangen we aan met ons eigen lot...
leren genieten, wat een zware taak,
ieder zich bemoeien met zijn eigen zaak.
de wereld was schoon, jaren geleden,
toen de mensheid nog niet op het toneel was verschenen.
Peersmans kevin
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Vrijdag, september 01, 2006 09:06 |
| heb enkele gedichten van je gelezen! verwerkend mooi verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
| lachebekje1988: | Donderdag, augustus 31, 2006 11:06 |
| Daarom ga ik over op groene stroom mooi gedaan! KNUF |
|
| L.Bert: | Donderdag, augustus 31, 2006 08:35 |
| Mooi gedicht! | |
| sunset: | Donderdag, augustus 31, 2006 08:23 |
| En toch blijf ik de hoop behouden (Al zijn jouw woorden voortreffelijke herkenbaar en begrijpelijk neergezet). Liefs en tot na mijn verlof, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: peersmans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||