De muur breekt
Wachten duurt zolang
naar raadsels van de toekomst
terwijl de angst je bekruipt
en de macht voelbaar over neemt
Waar klinkers ontbreken in de woorden
en je onverstaanbaar probeert te vertellen
dat alles wat ooit zeker leek breekt
De muur van bescherming valt
de stenen lagen brokkelen een voor een
opbouwen heeft geen zin meer
de beerput is open gegaan, onherstelbaar
Nu moet de stank er uit…
Reacties op dit gedicht
| HIJ&ZIJ: | Donderdag, augustus 31, 2006 17:21 |
| Go go go! Wat kan jou die stank deren, die waait ook wel weer weg, x |
|
| lachebekje1988: | Donderdag, augustus 31, 2006 11:21 |
| ouhst... here we come haha. KNUF |
|
| Amon: | Donderdag, augustus 31, 2006 09:45 |
| *knijpt neus dicht* kom maar op ! |
|
| xavion: | Donderdag, augustus 31, 2006 09:43 |
| De sleur ten einde brengen met een franse douche!? Lieve liefs, XaV. :) |
|
| sunset: | Donderdag, augustus 31, 2006 08:34 |
| Voor mij tonend maar vooral hoopvol overgebracht. Liefs en knuf, sunset |
|
| flores: | Donderdag, augustus 31, 2006 00:19 |
| Geweldig! (.....) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||