waar de weg heen gaat
Roepen, schreeuwen tieren,
Wat haalt het steeds toch uit.
Ik leef van dag tot dag,
Elk uur weer door,
Geen plannen smedend voor de morgen,
Dat baart me toch alleen maar zorgen.
Beginnend bij het begin,
En het einde zal het einde zijn.
Verder en verder ga ik door
Steeds verder zolang ik niemand stoor
Hoever ik geraak bepaal ikzelf,
De dag ik weer eens start
Geen gesjakker en gekakel,
Zo weet ik steeds opnieuw,
Dat ik mijn eigen graf niet delf.
Wat haalt het steeds toch uit.
Ik leef van dag tot dag,
Elk uur weer door,
Geen plannen smedend voor de morgen,
Dat baart me toch alleen maar zorgen.
Beginnend bij het begin,
En het einde zal het einde zijn.
Verder en verder ga ik door
Steeds verder zolang ik niemand stoor
Hoever ik geraak bepaal ikzelf,
De dag ik weer eens start
Geen gesjakker en gekakel,
Zo weet ik steeds opnieuw,
Dat ik mijn eigen graf niet delf.
Reacties op dit gedicht
| **Christel: | Zondag, september 03, 2006 17:38 |
| heel mooi,, ik snap wat je bedoelt,, er zal ook eens een dag voor jou komen dat je een beetje vooruit durft en kunt kijken,, vertrouw op jezelf en op je leven,, heel veel sterkte, liefde en licht toe gewenst,, alles komt goed ;) ××; × |
|
| Rationalelfie: | Vrijdag, september 01, 2006 01:44 |
| tja in het nu leven is vaak toch het beste, maar af en toe een beetje vooruit denken moet toch ook wel eens gebeuren denk ik. knuffie | |
Over dit gedicht
| Auteur: peersmans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2006 | ||
| Thema's: | ||